Środkami trwałymi są przedmioty majątkowe (urządzenia, maszyny, środki transportowe i inne przedmioty) oraz budynki i budowle o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż 1 rok, stanowiące własność lub współwłasność, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie oraz kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania. Niezależnie od przyjętego okresu używania, do środków trwałych zalicza się również inwestycje w obce środki trwałe oraz składniki majątkowe użytkowane na podstawie umowy leasingu finansowego.

Za wartości niematerialne i prawne uznaje się nabyte przez podatnika i nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia ich do używania i o przewidywanym okresie używania dłuższym niż 1 rok: prawo do lokalu lub domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej; licencje oraz autorskie lub pokrewne prawa majątkowe; prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych i zdobniczych; know-how (wiedza przemysłowa, handlowa, naukowa lub organizacyjna). Bez względu na okres użytkowania do wartości niematerialnych i prawnych zalicza się również: wartość firmy, powstałą w wyniku nabycia przedsiębiorstwa; koszt prac rozwojowych, zakończonych pozytywnym wynikiem; licencje, prawa i know-how użytkowane na podstawie umowy leasingu finansowego.

W ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ujmuje się następujące składniki majątku:

• okresie użytkowania powyżej 1 roku i o wartości do 3.500 zł, jeśli nie zostały zaliczone do wyposażenia i ujęte w ewidencji wyposażenia. Można amortyzować je na zasadach ogólnych albo jednorazowo w miesiącu oddania ich do użytku lub w miesiącu następnym

• o okresie użytkowania powyżej 1 roku i wartości początkowej powyżej 3.500 zł. Podlegają one amortyzacji, a kwota odpisu amortyzacyjnego stanowi koszt prowadzonej działalności gospodarczej

• o wartości początkowej powyżej 3.500 zł i o przewidywanym pierwotnie okresie użytkowania do 1 roku, zaliczone uprzednio do wyposażenia, które jednorazowo zostało zaliczone do kosztów, a które używane jest powyżej 1 roku. Po roku należy wykreślić je z ewidencji wyposażenia i wpisać do ewidencji środków trwałych. W miesiącu przesunięcia ich do ewidencji środków trwałych należy skorygować koszty o odpowiedni odpis amortyzacyjny oraz dokonać korekty deklaracji podatkowych wraz z uregulowaniem zaległości podatkowych i odsetek od tych zaległości

• wartości niematerialne i prawne.

Ewidencja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powinna zawierać:

• liczbę porządkową

• datę nabycia

• datę przyjęcia do używania

• określenie dokumentu stwierdzającego nabycie

• określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej

• symbol Klasyfikacji Środków Trwałych

• wartość początkową

• stawkę amortyzacyjną

• kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowo i narastająco za okres dokonywania tych odpisów

• zaktualizowaną wartość początkową

• zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych

• wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową

• datę likwidacji oraz jej przyczynę oraz datę zbycia.

WAŻNE INFORMACJE:

• W razie braku ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane odpisy amortyzacyjne nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

• Odpisów amortyzacyjnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się raz w miesiącu przyjmując stawki zgodne z wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych, będącego załącznikiem do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

• Roczny odpis amortyzacyjny stanowi iloczyn wartości nabycia składnika majątku i stawki amortyzacyjnej wyrażonej w %. W każdym miesiącu do kosztów zalicza się 1/12 odpisu rocznego, począwszy od następnego miesiąca po miesiącu przyjęcia składnika do użytkowania.

PODSTAWA PRAWNA:

• Ustawa z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych         (Dz.U.00.14.176).
   

  DO GÓRY